زیباترین لحظۀ زندگی

---

یکی از روزهای سرد زمستان بود . شب عید بود و سانفرانسیسکو شور و حال همیشگی خودش را داشت .

در خیابان های چراغانی شده و سفید پوش شهر ، یک هوندای قرمز رنگ دیده می شد

روی صندلی عقب اتومبیل پر بود از کادو های کوچک و بزرگ که برای هدیۀ شب عید خریداری شده بود

رانندۀ این اتومبیل قرمز رنگ خانمی بود که به سمت عوارضی پل " بـــِی " حرکت می کرد . بالاخره به باجۀ اخذ عوارض رسید

ترمز کرد و یک اسکناس درشت درآورد و به مسئول باجه داد و گفت :

« لطفاً عوارض خودم و شش تا ماشین پشت سرم را حساب کنید . »

ماشین های عقبی یکی از پس دیگری در حالی که اسکناس به دست داشتند جلوی باجه توقف می کردند

اما مسئول باجه به آنها می گفت :

خانمی که در هوندای قرمز بود عوارض شما را پرداخت کرد . بفرمایید ، روز خوبی داشته باشید .

اما به راستی خانم جوانی که در هوندای قرمز رنگ بود ، چه کسی بود و چرا این کار را کرده بود ؟

**

یک روز خانۀ دوست قدیمی ام بودم که جملۀ جالبی روی یک تکه کاغذ یادداشت کوچک بر روی یخچال او توجه مرا به خود جلب کرد

آن جمله این بود :

« هر لحظه ای که در آن کار قشنگی انجام دادی و یا به موجودی محبــّت کردی

بدون شک از زیباترین لحظات عمرت خواهد بود . »

آنقدر از این جمله خوشم آمد که فوراً قلم و کاغذی برداشتم و آن را یادداشت کردم و از آن روز به بعد در هر جایی از

خانه و محل کارم که بیشتر در معرض دیدم بود آن را نوشتم ، حتی یک نسخه را در ماشینم گذاشتم .

در واقع این جمله شعار من شده بود ، حتی در پایان همۀ نامه هایم آن را می نوشتم .

روزی همسرم که تحت تأثیر این نوشتۀ زیبا قرار گرفته بود آن را با خطی درشت و خوانا روی دیوار کلاسش نوشت

یکی از شاگردهای او ، یک دختر روزنامه نگار بود . پس از مدتی این جمله در روزنامه او به چاپ رسید و طرفداران زیادی پیدا کرد .

در کلاس همسرم چند جلسه به بحث و توضیح در مورد معنی این جمله اختصاص داده شد . بچه ها هر کدام

بهترین راهی را که به نظرشان با آن می شد به دیگری کمک کنند بیان می کردند

یکی می گفت : به نظر من ، ما می توانیم برای کمک به مدرسه همه با هم کلاس ها را رنگ کنیم .

دیگری معتقد بود که بهترین کار ، گذاشتن یک غذای داغ و خوشمزه روی سفره یک خانوادۀ فقیر است

یکی دیگر می گفت : به نظر من قشنگترین کار آن است که در کیف پول یک پیرزن محتاج پول بگذاریم

و خلاصه همۀ بچه ها یکی یکی احساسات پاک و لطیف خودشان را بیان می کردند

کار به جایی کشید که کم کم این جمله بر روی بشقاب های رستوران ها

روی دیوار های شهر و پشت شیشۀ ماشین ها به چشم می خورد

و تصمیم بر آن شد تا در هر محل یا شهری ، شهروندان کارهای خوبی به عنوان نیکوکاری انجام دهند

مثلاً اهالی یک شهر در پارکومتر هایی که کنار خیابان بود پول می انداختند

تا به ماشین هایی که قصد ایستادن در کنار آنها را دارند کمکی کرده باشند

در شهری دیگر اهالی هر محل با سطل و وسایل شوینده سر زده به خانۀ دوستان

و همسایه ها می رفتند و از بالا تا پایین خانه را تمیز می کردند

در شهری دیگر که اغلب برفهای سنگینی می بارید پسر بچه های جوان مدام با پارو مسیر حرکت اتومبیل ها را تمیز می کردند

و برای جلوگیری از یخ زدن کف خیابانها نمک می پاشیدند همه با هم مهربان شده بودند . فضای شهر پر از مهر و محبت بود .

راننده ها هنگام تصادف از سر تقصیرات هم می گذشتند و بدون دریافت خسارت

از طرفی که مقصر بود به تعمیر اتومبیل خود می پرداختند ، همسایه ها جلوی ورودی منازل یکدیگر را گل کاری می کردند

در یکی از شهرها پزشک جوانی به طور رایگان به یاری بیمارانی که در منزل بستری بودند می رفت .

در شهر دیگری مرد جوانی به تمیز کردن صندلی های پارک می پرداخت

همۀ این افراد معتقد بودند که تا دلی را شاد نکنی و خیری به مردم نرسانی

هرگز از ته دل شاد نخواهی بود و احساس رضایت خاطر نمی کنی

مگر در سایۀ یاری رساندن به دیگران

**

گاهی اوقات نیکی کردن بسیار ساده تر از کارهایی است که گفته شد ، شما می توانید با « لبخند زدن » به یک کارگر خسته

با راه دادن به یک ماشین ، با سوار کردن پیرزنی زیر باران و یا حتی با پرداخت عوارض ماشینهای پشت سرتان کار قشنگی انجام دهید

آنچه حائز اهمیت است « عمل نیک » شماست ، مهم نیست که ثمرۀ آن اندک باشد

پس در انجام کار خیر حاجت هیچ استخاره نیست

بهتر است هنگامی که می خواهید عمل ثوابی انجام دهید به نتیجۀ آن فکر نکنید ، چرا که در هر عمل خیری فواید زیادی نهفته است

پس اگر به هوای کوچک بودن کار خوبتان دست روی دست بگذارید و از انجام دادن آن منصرف شوید

همان ثمرۀ اندک هم وجود نخواهد داشت

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: